"Beauty school drop-out"

Als ik ‘s ochtends bij het klaslokaal een zoen krijg “ dag mam” (jippie, ik krijg die zoen nog, af en toe meldt hij dat hij twijfelt of dat nog “cool” is voor de klas), weet ik dat mijn zoontje in goede handen is en de hele dag op school zit. Geen kans voor hem om de les te ontduiken, en gelukkig nog niet de leeftijd dat spijbelen in hem op komt.

Spijbelen is strafbaar. Als je kind spijbelt en nog onder de 12 is ben je als ouder verantwoordelijk daarvoor. Boven de 12 is het kind ook zelf verantwoordelijk. Vaak gaat het om boetes, maar als die niet betaald worden of het loopt zorgelijk uit de klauwen kom je bij de kantonrechter terecht. En daar is een officier van justitie die vervolgt en een straf eist. Er zijn verschillende soorten spijbelen, namelijk signaalverzuim en luxeverzuim. Signaalverzuim is aan de orde als een kind zo vaak van school weg blijft dat er echt iets aan de hand moet zijn. Vaak zie je ook dat criminaliteit begint met spijbelen. Bij luxeverzuim gaat het om kinderen die een dagje extra voor of na de vakantie van school worden gehouden. Zo kan er eerder op vakantie gegaan worden of later terug gekomen worden. Vandaag mag ik een hele dag met spijbelzaken op zitting staan. En uiteindelijk vallen twee zaken me echt op.

De eerste is Frank, een jongen van een jaar of 15. Frank is terug gevallen van Atheneum naar HAVO en hij stevent af op het VMBO. Hij heeft geen zin in school en komt vaak niet en als hij komt bijna altijd te laat. Ook op de zitting vandaag komt hij te laat. En zijn vader komt met hem mee, maar ook hij geeft aan zich te hebben verslapen. Ik erger me aan deze lakse houding. De rechter, griffier en ik zijn ook op tijd en met een vader die als voorbeeld zou moeten dienen maar er niets om geeft gaat deze jongen het niet redden. Frank gaat zitten, baseball-cap op, gezicht bijna niet te zien, en zakt onderuit op de stoel. Hij is duidelijk totaal niet geïnteresseerd en niet van plan enig respect te tonen, laat staan om actief weer naar school te gaan. En dat terwijl het geen domme jongen is. Ik spreek hem erop aan. Of hij eens even rechtop wil gaan zitten en zijn pet af wil doen. Ik vraag hem of hij beseft hoeveel het kost dat wij hier allemaal zitten voor “meneer”. Het doet hem weinig. 

Maar ergens komt er toch een gesprek op gang. En dan wordt duidelijk dat Frank het op school niet leuk vindt omdat hij liever tekenfilms tekent. Hij begint te vertellen en er verschijnt ineens een heel ander kind. Met een stralende glimlach en passie op zijn snoet. En ook de rechter en ik zitten ineens op het puntje van onze stoel. De sfeer verandert, iedereen wordt enthousiast. Het toeval treft, want achterin de zaal zit een dame van Bureau Jeugdzorg. Ze is al aanwezig voor de volgende zaak. Ze mengt zich in het gesprek en komt met de gouden tip. Er is een HAVO in de buurt waarbij tekenen en animaties maken een speciale richting zijn. Hij begint te glunderen en er worden telefoonnummers uitgewisseld. Frank belooft te zullen bellen en het ziet er naar uit dat hij er weer zin in heeft naar school te gaan. Eind goed, al goed? Ik hoop het….. Niets mooiers dan het enthousiasme terug zien komen bij een kind dat worstelt met zichzelf en de eisen die wij als maatschappij aan hem stellen.

De volgende zaak die zich aandient gaat om luxeverzuim. Een echtpaar heeft hun zoon een paar dagen voor de vakantie van school gehaald om naar Marokko te vertrekken. Oma zou ineens ernstig ziek zijn geworden en ze hebben toestemming gevraagd. De schooldirectie heeft toestemming gegeven maar de communicatie met de leerplichtambtenaar is niet goed gegaan. Op zich niet een hele bijzondere zaak, maar het echtpaar ziet er zwaar gelovig uit… Moslims…zij heeft een volledig lichaam-bedenkende jurk aan, een hoofddoek en je ziet echt alleen haar gezicht. Hij heeft een kaal hoofd, een lange baard… Plaatje helder? Ze komen samen naar voren en ik verwacht dat hij het woord gaat doen in gebrekkig Nederlands. Maar het tegendeel is het geval. Zij voert in accentloos Nederlands het woord, is duidelijk juridisch geschoold en komt met een buitengewoon helder verhaal. Ze hadden het gewoon goed geregeld en ook precies volgens de regels die gelden bij verzuim en vinden het heel jammer dat ze blijkbaar door miscommunicatie nu gedagvaard zijn en hun verhaal bij de rechter moeten doen. Als ze is uitgepraat neemt haar man het woord, ook accentloos Nederlands.

En wat me uiteindelijk het meest raakt zijn zijn woorden “ ik snap het niet, ik heb een heel goed contact met de school, ik kom er elke dag en ik ben ook leesvader!!” Ik vraag een vrijspraak, en ze worden ook door de rechter vrijgesproken. En ik ga met een goed gevoel de zaal uit, de dag heeft in ieder geval een jongen opgeleverd die weer enthousiast is gemaakt voor school, en het heeft mij weer eens even laten zien hoe leuk en onverwachts de wereld in elkaar steekt door de (moslim)vader die op school leest met de kinderen. Deden dat er maar meer...

En ik maak me voorlopig in ieder geval nog geen zorgen om spijbelgedrag van mijn kind. Die haal ik weer op van de BSO, en die weet nog niet eens wat spijbelen is…. Laten we hopen dat hij er nooit behoefte aan krijgt!

Luister naar Beauty school drop-out van Frankie Avalon