"Heaven is a place"

Het is een muzikale bedoening geweest de afgelopen tijd bij de hemelpoort. David Bowie, Otis Clay, Black, Glen Frey en Maurice White… bekende artiesten die de afgelopen weken zijn overleden. Misschien een rare gedachte, maar ik vraag me dan af welke muziek er op hun uitvaart gedraaid zou zijn. Zou dat eigen werk zijn geweest, hun grootste hits of juist iets totaal anders? En spelen daar dan de artiesten waarmee ze jarenlang samen werkten? Stonden bij Glen Frey de overgebleven Eagles samen te spelen? Wordt de uitvaart van Maurice White een swingend gebeuren met de blazers van Earth Wind & Fire?

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb ergens in een oude agenda thuis wel een lijstje liggen met muziek die bij mij op dat moment (en ik hoop dat dat nog lang niet zo is) gedraaid moet worden. Het is een redelijk uiteenlopend lijstje, maar ja, mijn muzieksmaak is ook erg uiteenlopend. #Geendagzondermuziek dus ook op die dag moet er geluid uit de boxen komen.

Niet iedereen zal zo’n lijstje hebben liggen. Als je ernstig ziek wordt ontstaat wellicht voor veel mensen het moment dat je daar je gedachten over laat gaan. Maar wat als je plotseling met de dood geconfronteerd wordt? Wat als je dierbaren dood gaan omdat ze om het leven gebracht worden of omkomen bij een verkeersongeval?

In de maand februari hebben we bij het Amsterdamse parket veel levensdelicten op zitting staan. Veelal gaat het om mensen die omgebracht zijn door familieleden. Bijvoorbeeld een zaak waarbij een man verdacht wordt van het doden van zijn broer, een man die verdacht wordt van het om het leven brengen van zijn vader, een man die ervan verdacht wordt zijn zoon te hebben dood geschoten, een verwarde man die verdacht wordt van het van het leven beroven van zijn partner en een vrouw die verdacht wordt van het dood steken van haar echtgenoot. Stuk voor stuk drama’s voor nabestaanden. Want niet alleen moeten ze iemand om wie ze geven missen, de verdachte is mogelijk ook iemand die belangrijk voor hen is. Hoe ga je daar mee om?

Ik las in het magazine van de Volkskrant pas geleden een verhaal van een 20-jarig meisje dat de liefde van haar leven had gevonden. Op het moment dat hij kennis zou komen maken met haar familie kreeg ze een telefoontje van zijn familie. Haar grote liefde was plotseling overleden doordat een verwarde bovenbuurman hem in zijn hart had gestoken. Haar leven kwam tot stilstand. Tijdelijk gelukkig want na een tijdje kwam ze een nieuwe liefde tegen. Niet in de plaats in van haar vermoorde liefde, dat hoefde ook niet, haar hart is ruim genoeg, zo vertelde zij.

Maar kiezen nabestaanden voor andere muziek als een dierbare omkomt door een misdrijf? Of zou men, als er geen wensenlijstje ligt van de overledene, vooral bedenken van welke muziek diegene hield? En wat draait men bij artiesten die door een misdrijf om het leven zijn gekomen? Wat zou er zijn gedraaid op de uitvaart van John Lennon? “Imagine”? En bij Marvin Gaye? “What’s going on?”…

Mogelijk raar, maar misschien moet ik toch bij de mensen van wie ik houd eens navragen of zij ook een wensenlijstje hebben en waar we dat tzt kunnen vinden. Het leven kan immers helaas soms onverwachts raar lopen…

Kijk en luister The Blow Monkeys - Heaven is a place