Vloeken, tieren,
schelden… het moment dat je gerold wordt van je portemonnee en/of je telefoon.
Bloedirritant en voor de meeste mensen veel gedoe en een kostbare grap. Geld
kwijt, passen die vervangen moeten worden, nieuw rijbewijs, en om nog maar niet
te spreken van alle telefoonnummers in je telefoon, de foto’s die erop staan,
je agenda etc etc. Materieel en emotioneel dus een strop!
In Amsterdam
gebeurt zakkenrollen helaas ook veel. Ging het in 2010 nog om ongeveer 6500
gevallen, in 2013 waren er meer dan 11000 gedupeerden. Een deel daarvan zijn
toeristen die bijvoorbeeld in tramlijn 5, de lijn richting de musea, gerold
worden. Maar ook gaat het om mensen die in een café of fastfood-restaurant
zitten of genieten van de zon op een terras. Hoe vaak leg je niet je telefoon
op de tafel waar je zit om in de gaten te houden of je berichten binnen krijgt?
Op zitting heb ik al regelmatig verdachten gehad die dan bedelend bij de tafel
gaan staan, een papiertje met een tekst laten zien en intussen achter dat
papiertje de telefoon weg grissen.
Als officier van
justitie bespreek ik samen met onder andere de stadsdeelvoorzitter van
stadsdeel Centrum en de politie die actief is in het gebied deze
problematiek. De politie heeft een
doelgroepenteam (deels in burger) rondlopen dat goed in de gaten houdt of ze
dit soort misdrijven zien gebeuren. Zodra dat het geval is komen ze in actie,
ze volgen de daders en pakken ze op. En ze benaderen de soms nog niets
vermoedende slachtoffers zodat deze aangifte kunnen doen. Maar ze hebben niet
zoveel ogen dat ze alles zien gebeuren. Dus ook van de burger zelf wordt toch
echt wel alertheid verwacht. Sommige horecaondernemers willen liever niet in
hun tent een bordje hangen waarop ze waarschuwen voor zakkenrollers. Dit omdat
het hun imago zou kunnen schaden en mensen dus liever niet meer in die zaak
komen. Maar is het niet eerder naïef van de gasten om te denken dat het niet
gebeurt als de waarschuwing niet wordt gegeven? Ik zie het eerder als service
als er wel gewaarschuwd wordt. Op sommige plekken vallen de gasten ook door de
mand als ze gevraagd wordt voor welke voorstelling ze komen en ze geen idee
hebben wie of wat er speelt die avond. Preventie kan dus een grote rol spelen.
Daarom heeft Koninklijke Horeca Nederland bijvoorbeeld ook een site waarop je je “straatwaarde” kan berekenen.
En krijgen we de
verdachten te pakken dan hebben we als Openbaar Ministerie intussen ook samenwerkingsverbanden
met andere landen in Europa om te checken of onze verdachte in het buitenland
ook al op strooptocht is geweest. Want als je voor het eerst in Nederland tegen
de lamp loopt wordt je gezien als first offender. We eisen hogere straffen als
iemand eerder zich schuldig heeft gemaakt aan soortgelijke feiten. En we moeten
constateren dat een deel van de verdachten echt door Europa trekt, soms van
evenement naar evenement, om zakken te rollen. Mobiel banditisme noemen we dat.
Kortom, aan alle kanten, zowel preventief als repressief denken we na over dit
probleem. En als jij als lezer ook alert bent op je spullen als je de stad in
gaat, dan moet het toch steeds beter gaan.
Overigens vrees
ik dat de meeste mensen pas door hebben hoe irritant het is als het ze zelf een
keer is overkomen. Het gebeurde mij ooit in Barcelona en ik baalde enorm! En in
het buitenland is het dan helemaal gedoe want ook mijn paspoort was weg dus de
meerdaagse stedentrip brachten we deels door bij het consulaat. Ik blijf Barcelona
ondanks dat wel een leuke stad vinden, net als Amsterdam!
Reacties
Een reactie posten