"Mama"

Wat als je ex-man samenwoont met een vrouw die het toe staat dat haar pubers thuis blowen en je je eigen kinderen daar niet mee wilt confronteren maar je ex grijpt niet in? Het overkomt een vriendin van me en ze belde me om te vragen wat ze hier nou mee moet. Nogal een ingewikkelde situatie want de “stiefmoeder” heeft natuurlijk alle recht om zelf te bepalen hoe ze haar eigen kinderen opvoedt. Maar als jouw kinderen daar een deel van de tijd ook verblijven en je zelf een totaal andere manier van opvoeden daarin hebt dan wordt het echt lastig. Helemaal ook voor de ex die is ingetrokken bij zijn nieuwe liefde en zich dus ook enigszins heeft aan te passen aan de daar geldende regels. Hij zit tussen twee kampen in en weet niet goed welk standpunt hij nou moet innemen. Wat hij ook beslist, hij zal het nooit goed doen.

Goed ouderschap is niet altijd even makkelijk. Maar sommigen maken er wel echt een rotzooi van. Recent had ik de 17-jarige Jonathan op zitting. Jonathan moest bij de rechter komen omdat hij zijn ex-vriendin een kopstoot had gegeven toen ze het uitmaakte. Het was een snelrechtzitting, dat betekent dat er maar maximaal 14 dagen zit tussen de aanhouding en de zitting. En Jonathan was vlak na het incident aangehouden dus het was allemaal nog vers. Bij de rechter-commissaris had Jonathan samen met zijn moeder en advocaat ingestemd met de snelrechtprocedure. Zijn moeder had toen ook aangegeven dat ze op zitting erbij zou zijn en ervoor zou zorgen dat Jonathan er ook zou zijn en ook het opgelegde contactverbod zou naleven.

Toen ik de zaak aan het voorbereiden was trok het rapport van de Raad voor de Kinderbescherming mijn aandacht. Jonathan woont met zijn 14-jarige zusje bij zijn moeder. Zijn 19-jarige zus woont bij de ouders van haar vriend. Jonathan had verteld dat zijn moeder gemiddeld maar twee nachten per week thuis was omdat ze altijd naar festivals is. Hij is dan alleen thuis, zijn 14-jarige zusje is vaak bij vriendinnen. Er wordt niet gekookt in huis en hij haalt meestal zelf iets te eten. Er is een hond in het gezin die niet wordt uitgelaten en het dier poept en plast in huis.

Moeder ontkent dit allemaal. Ze denkt dat Jonathan dit zo zegt omdat hij zich eenzaam voelt. Ze heeft wel regels gesteld in huis, respect en altijd bereikbaar zijn, maar echte consequenties zijn er niet. Er zijn ook geen regels over bedtijden of thuiskomtijden. In de weekenden is moeder weg. Ze leeft dan in een werkgemeenschap voor kunstenaars. Na jaren opvoeden heeft ze daar iets gevonden wat haar goed doet. Ze regelt dan wel dat er eten in huis is voor de kinderen en de 14-jarige dochter slaapt dan meestal bij vriendinnen. Het verhaal van de hond klopt volgens moeder. Er is een krant in huis waar het beest zijn behoeftes op moet doen omdat moeder niet weet hoe ze met het dier moet omgaan. Maar weg doen is geen optie omdat de jongste dochter dat niet wil.

Vader en moeder zijn al lang uit elkaar. Er heeft huiselijk geweld plaats gevonden tussen hen. In de relatie die moeder daarna heeft gehad ook, maar aangezien dit van een lichtere soort was erkent moeder dit niet als geweld. Moeder is een jaar of 6 geleden verslaafd geweest aan speed, en voor haar eerste zwangerschap heeft ze veel geblowd.

Jonathan heeft na een periode van heel veel spijbelen intussen een baantje gevonden in de horeca. En wat is het goed om te lezen dat zijn werkgever een talent in hem ziet. En ook ziet dat hij een gevoelige en sociale jongen is. Hij wil hem alle kansen geven en weet wat er speelt. Jonathan ziet zijn werkkring intussen als zijn familie en heeft nu plannen voor opleidingen.

Kort voor de zitting komt er een verzoek binnen tot uitstel van de behandeling van de zaak. Moeder heeft aangegeven niet aanwezig te kunnen zijn omdat ze ineens vrijwilligerswerk kan gaan doen bij een evenement in het buitenland voor een paar dagen. Op een bijgevoegd kladje verklaart haar “werkgever” dat hij haar nodig heeft voor de catering op een evenement. Google vertelt me dat het evenement een dancefestival blijkt te zijn in Duitsland. De rechter wijst het verzoek naar mijn idee terecht af maar moeder verschijnt niet op de zitting. Het slachtoffer verschijnt wel met haar moeder. En ook Jonathan zelf met zijn advocaat en zijn begeleidster van Bureau Jeugdzorg.

Er zit een jongen voor ons die spijt heeft van wat hij heeft gedaan. En hij wil graag hulp, wil zijn baantje niet kwijt, en wil in gesprek met zijn ex. Want, zo zegt hij, “ik wil niet worden zoals mijn vader of de man waarmee mijn moeder daarna een relatie heeft gehad!” Zijn ex wil ook graag met hem in gesprek. De mevrouw van Bureau Jeugdzorg zegt op zitting dat Jonathan intussen zo oud is dat ze zijn hoop op hem vestigt en niet meer op zijn moeder.

Goed ouderschap is dus duidelijk niet voor iedereen weg gelegd. De situatie van Jonathan is triest en de Raad voor de Kinderbescherming maakt zich zorgen om zijn 14-jarige zusje.

Intussen vraagt mijn vriendin zich nog steeds af wat ze nou aan moet met de situatie bij haar ex-man thuis. Hoe breng je je kinderen bij dat je niet wilt dat ze drugs gaan gebruiken (soft of hard) als ze bij hun vader thuis zien dat het mag onder het mom “liever hier thuis dan stiekem”? Ik broed nog steeds op een advies hierin… als je als lezer suggesties hebt hoor ik het graag!

Oh, en Jonathan… die kreeg een voorwaardelijk werkstraf van de rechter en toezicht en begeleiding door Bureau Jeugdzorg. Toen ik de zaal uitliep zag ik hem en het slachtoffer in een innige omhelzing zoenend op de gang staan… Ik heb er alle vertrouwen in dat hij dit maar eenmalig heeft gedaan, en ik gun hem dat het goed komt met het meisje… en met zijn nieuwe familie op zijn werk!

Kijk en luister Genesis - Mama