Somewhere...

Tien minuten lang de opening van het nieuws over hetzelfde onderwerp is over het algemeen uitzondering. Maar nu al dagen achter elkaar gaat het de eerste tien minuten van het RTL Nieuws over één en hetzelfde onderwerp: vluchtelingen. Ik zie beelden van mensen die op de vlucht zijn, die duizenden euro’s betalen om weg te komen uit hun eigen land. 

Mensen zoals jij en ik, die op een dag het besluit nemen dat ze het niet langer aandurven in hun eigen land. Die hun huis en al hun bezittingen achter zich laten om met alleen wat reisbagage op pad te gaan, weg willen van het gevaar en een veilige toekomst willen voor hun kinderen.  Mensen die goed Engels spreken, zeker niet de armsten van het land zijn want ze hebben het geld om de vlucht te maken. Misschien in het dagelijks leven wel, arts, advocaat, accountant, docent, econoom of andere mooie beroepen. 

Bedenk je dat je alles achter je moet laten, dat er bijvoorbeeld geen ruimte is om al je foto’s mee te nemen, de tastbare herinneringen van je leven. Dat je nooit meer in je eigen bed zult slapen, nooit meer de voordeur uit zult stappen in je eigen vertrouwde straat, nooit meer je buren zult zien, nooit meer het vertrouwde geluid van je eigen huisdeur zult horen als een van je dierbaren thuis komt van werk, school of buiten spelen. Dat je niet meer kunt kiezen welke schoenen of kleren je vandaag aan zult doen, niet meer de glazen kunt pakken uit dat kastje dat je geërfd hebt van je ouders en dat al eeuwen in de familie is. Dat je je huisdieren achter moet laten. Hoe moet het zijn om zo radeloos te zijn dat je vertrekt, een reis gaat maken waarvan je niet weet of je het allemaal overleeft?

Het nieuws bevat contrasten. Op een van die dagen zie ik namelijk Dafne Schippers wereldkampioen worden op de 200 meter.  Een prachtige prestatie! Haar wieg stond in Nederland, een veilig land. Dat van haar collega-atlete Samia Yusuf Omar niet. Droeg Samia als 200 meter-sprintster tijdens de Olympische spelen van 2008 in Peking nog de vlag voor Syrië, de vlucht uit haar moederland werd haar fataal. Vermoedelijk is ze begin april voor de kust van Malta omgekomen omdat de vluchtelingenboot waarmee ze de Middellandse overstak schipbreuk leed.

Al meer dan 300.000 mensen hebben dit jaar volgens de UNHCR de oversteek over de Middellandse zee proberen te maken. Volgens de VN zouden er dit jaar al 2400 mensen zijn verdronken bij hun overtocht. Als je nagaat dat het gemiddeld aantal leden van een voetbalclub in Nederland in 2012 op 425 lag (bron: CBS) hebben we het dan dus over een kleine zes voetbalclubs, alle leden, senioren en junioren, meegerekend.  Weg competitie in een regio!

Hoe onvoorstelbaar dat er mensen zijn die hun geld verdienen met zoveel mogelijk mensen op een boot "laden" en proberen ze tijdens een helse tocht over te zetten. Of die de laadruimte van hun vrachtwagen "vol laden" en gaan rijden. Mensenhandel is ook in Nederland een misdrijf dat strafbaar is gesteld in het Wetboek van Strafrecht.  In artikel 273f staat wanneer je je schuldig maakt aan dit feit. En dat is van het vervoeren van mensen, de handel in organen, tot het te werk stellen van mensen (denk aan prostitutie). Er staat een maximum gevangenisstraf op van 12 jaar.  Maar doe je het samen met een ander dan kan het oplopen tot 18 jaar en vallen er dodelijke slachtoffers dan riskeer je 30 jaar of levenslang. Als je de beelden ziet de afgelopen periode waarop mensonterende en schrijndende situaties in beeld komen wil je maar één ding, dat deze mensenhandelaars gepakt en vervolgd worden.

Overigens zijn er meer contrasten in het nieuws, afgelopen vrijdag werd na al het dramatische nieuws over de vluchtelingen ook bekend dat de VN vindt dat we in Nederland iets moeten doen aan het fenomeen Zwarte Piet. Ik hoop maar dat dat een andere afdeling is binnen de VN dan de mensen die zich bezig houden met de stroom vluchtelingen. Zo niet, dan vraag ik me af wie daar de prioritering van onderwerpen beheert...


Reacties