“The Greatest Love Of All’

I believe the children are our future

Teach them well and let them lead the way

Show them all the beauty they possess inside

Give them a sense of pride to make it easier

Let the children's laughter remind us how we used to be

Het eerste couplet van één van de eerste hits van Whitney Houston. Of we nou kunnen zeggen dat het Whitney gelukt is om het goede voorbeeld te zijn naar kinderen weet ik niet helemaal (frons). En of dit nou een mooi liedje is? Dat is een kwestie van smaak zullen we maar zeggen. Maar ik ben het op zich wel eens met de strekking van haar woorden. Kinderen zijn onze toekomst en we moeten ze goed begeleiden in het groot groeien en laten zien dat ze trots op zichzelf mogen zijn.

Afgelopen week had ik weer eens de dankbare taak om voor mijn werk op een paar scholen in Amsterdam met leerlingen te mogen werken. In het verleden mocht ik al met de politie mee naar groepen 8 van basisscholen. De politie in Diemen ontwikkelde het Educatief Programma Jongeren (EPJO, zie ook Diemer nieuws). Ik schreef er eerder over (Sweet Child 'o Mine). Kinderen in groep acht van de basisschool staan op het punt naar de middelbare school te gaan, worden 12 en komen dus op de leeftijd dat ze strafrechtelijk vervolgd kunnen worden als ze de wet overtreden. Door lessen over onder andere normen en waarden, spijbelen, pesten en de gevaren van internet hopen we ze bij te brengen dat ze zelf keuzes maken in het leven die goede en slechte gevolgen kunnen hebben. Maar zij zijn het die de keuzes maken.

Kinderen moeten ook leren hoe ze onderlinge ruzies moeten oplossen. Bij mijn tienjarige zoon op school gebruiken ze hiervoor het lesprogramma De Vreedzame school. Een belangrijk onderdeel van dit programma is mediatie, bemiddeling bij conflicten. Alle leerlingen leren wat dit is, maar daarnaast worden ook enkele leerlingen opgeleid om de rol van leerlingmediator te vervullen. Kinderen nemen op die manier zelf de verantwoordelijkheid voor het oplossen van conflicten in de klas of op het schoolplein. Als je de school binnenkomt hangen daar de foto’s van de leerlingen die op dat moment de mediator zijn.  

Mijn bezoek afgelopen week op het CSB en op het Ignatiusgymnasium had hier ook wel iets van weg. Samen met een rechter en een advocaat mochten we een select groepje leerlingen uit de vierde en vijfde klassen begeleiden in hun opleiding tot leden van de
Jongerenrechtbank op hun school. De leerlingen hebben moeten solliciteren om hieraan deel te nemen en zijn in de afgelopen weken aan de slag gegaan om in de nabije toekomst recht te gaan spreken in conflicten op school die nog onderling en binnen de schoolmuren opgelost kunnen worden. Het is een mooi initiatief van een groep bevlogen rechters die in Amerika het Youth Court hebben bezocht en vonden dat we dit in Nederland ook moeten gaan doen (zie ook Jongerenrechtbank ). Ik vind het elke keer weer leuk als ik met een stel pubers om tafel mag zitten en ze aan de hand van voorbeelden het werk van de officier kan uitleggen.

Eind deze week mag ik naar een MBO-opleiding in Amstelveen. Daar doet de school mee aan het programma "Wie grijpt in?". Een project waarbij we als OM in gesprek gaan met jongeren over wat ‘normaal’ is en waarbij we hen om advies vragen over actuele kwesties. We proberen als OM de kennis over de rechtsstaat te laten leven en nodigen de jongeren uit mee te denken over hun eigen rol bij het voorkomen van crimineel gedrag. Ik heb er zin in, ben benieuwd of leerlingen van het MBO weer anders denken over dit soort dingen dan HAVO-leerlingen of gymnasiasten. En ik vind het ook belangrijk dat we als Openbaar Ministerie niet alleen maar criminaliteit bestrijden maar ook proberen te voorkomen door jongeren bewust te maken van de gevolgen van hun eigen keuzes. Oftewel: “Teach them well and let them lead the way”.

Kijk en luister Whitney Houston - The Greatest love of all