De CIE is een onderdeel van de politie dat informatie verzamelt, registreert en analyseert over strafbare feiten en verdachten. Dat doen ze onopvallend door gebruik te maken van informanten, mensen die anoniem informatie verstrekken aan de politie. De verkregen informatie wordt ook weer gekwalificeerd op betrouwbaarheid. En die betrouwbaarheid is afhankelijk van de ervaring met de bron en eerder door hem of haar geleverde informatie.
De bewuste politieman kon mij meer vertellen over meneer X aan de hand waarvan ik een dusdanig beeld van de situatie kreeg zodat ik besloot de rc te bellen. De tap werd geplaatst. Maar eenvoudige kwesties zijn dit niet. Iemand kan van plan zijn naar Syrië te reizen met in zijn bagage een camouflagepak, bergschoenen en illegale wapens, maar ook met een EHBO-koffertje en voedsel. Het is lastig om de intentie van de reiziger in te schatten.
 |
| Artikel 1 Grondwet |
Ik heb de afgelopen weken vol bewondering
gekeken naar journalisten van Nieuwsuur en RTL Nieuws die, met gevaar voor eigen leven, het belangrijk
vonden om de Nederlandse kijker de situatie daar te laten zien. Een
uitgestorven oude stad in Aleppo, een achtergebleven bakker met zijn kinderen,
kleuters nog, die weigerde zijn huis te verlaten omdat het overal ellende is.
En zelf vond hij dat de kinderen nergens last van hadden maar straalden en
gelukkig waren. Dat ze leefden in een straat die totaal overhoop gebombardeerd
en geschoten was en ze nog elke dag de bommen hoorden ontploffen mocht de sfeer
niet drukken.Misschien wonen in ons land wel familieleden van deze bakker die uit willen reizen naar Syrië om hem ervan te overtuigen dat dit toch geen normale situatie is om je kinderen op te laten groeien. En gelet op het gevaar van de omgeving is het dan misschien wel helemaal niet raar dat je een camouflagepak meeneemt en bergschoenen in je bagage. Toon dan maar eens aan dat je niet op pad bent om IS te steunen maar juist om je familie tot een beter inzicht te laten komen en over te halen om te vluchten uit dat gebied. Dan is het dus helemaal niet raar dat je het met mensen in Nederland gehad hebt over je plannen, dat je op internet hebt gekeken naar de handigste manier om naar Syrië te reizen, hebt gekeken naar een wegenkaart hoe je zo goed mogelijk van Damascus of wellicht de Turkse grens in Aleppo kunt komen.
In mijn omgeving was er ook iemand die de reis ging maken, voor werk. Iemand die me dierbaar is dus ook ik heb gegoogled en me enigszins verdiept in de routes, gevaren, risico’s en het klimaat. Heb ik me nu ook verdacht gedragen? Kortom, een verzoek om een telefoontap te plaatsen omdat iemand dreigt uit te reizen naar die gebieden is niet een beslissing die je zomaar neemt. Je moet meer informatie hebben om de situatie enigszins in te kunnen schatten. Soms maken we mogelijk de verkeerde inschatting en hebben we iemand met goede bedoelingen in het vizier. Maar tot op heden loop ik liever dát risico dan dat we besluiten het niet te doen en dat dat dan een gevaar oplevert voor onze eigen vrijheid. Want dat is iets wat me door al die beelden uit de gevaarlijke gebieden wel weer duidelijk is geworden. Wat mogen we toch ontzettend dankbaar zijn met de vrijheid die we in Nederland hebben. Vandaag is het 5 mei… Alle reden om nog eens extra hierbij stil te staan…
Reacties
Een reactie posten