Loslaten, niets, even
gewoon niets… even een week vakantie. Niet aan werk denken, proberen geen mail
te checken, telefoon gewoon af en toe even thuis laten. Het is me best goed
gelukt afgelopen week. Genoten van het prachtige weer, veel gesport: bijna elke
dag een kilometer gezwommen, paar keer hardgelopen. Gevaren met de “grote”
liefde, gekanood met mijn “kleine”
allerliefste. Ontbijt op bed voor Moederdag, gebbqd, sportwedstrijden
gekeken om belangrijke plekken in de eindranking. Gekookt voor vrienden en hun
kinderen. Geklust in een tuin (ik heb groenere vingers dan ik dacht). Zon, bier,
wijn, water. The good life…
Ik denk altijd in eerste
instantie dat ik best kan wennen aan een leven dat bestaat uit nietsen,
sporten, beetje aanklooien. Maar als ik dan daar langer over na denk weet ik dat
ik daar uiteindelijk diep ongelukkig van zal worden. Ik heb niet voor niets
gestudeerd, daar heel veel geld voor geleend (ben sinds jaren terugbetalen pas een paar maanden van mijn studieschuld af)
en heb samen met ongeveer 799 collega’s een prachtig beroep waarbij we ons
nuttig maken voor de maatschappij.
Kortom, vanaf maandag
weer gewoon aan het werk en proberen de criminaliteit in Amsterdam te
bestrijden. Een week waarin ik een hele dag kinderen van 13 en 14 voor mijn neus krijg die
zich moeten verantwoorden bij de meervoudige kamer van de rechtbank omdat ze
verdacht worden van het bezit van grote hoeveelheden illegaal vuurwerk, zeer gewelddadige straatroven en andersoortige nare feiten.
Een week waarin ik mee mag werken aan een voorlichtingsfilm van de Amsterdamse
rechtbank en in alle vroegte op woensdagochtend aanschuif bij WNL om te praten
over een bijzondere zaak waarvan die middag de uitspraak zal zijn. Maar de
maandag begint met het lezen van achterstallige mails (ik geef toe, ik heb
vanmorgen al een blik geworpen in mijn mailbox om te kijken wat me te wachten staat).
Tegen de tijd dat je dit
leest hoop ik dat die mail intussen is weg gewerkt en vrees ik dat ik na een
dag werken op dinsdag alweer tot over mijn oren in het werk ben meegezogen…
De trekking van de
staatsloterij is de 10e van de maand… Dinsdagavond dus. De jackpot staat op
meer dan 18 miljoen… Stel dat ik die win… Ga ik dan toch nietsen, sporten en
beetje aanklooien? Mwoah, denk het nog steeds niet. Maar misschien wel iets
minder uren werken en iets vaker vakantie nemen. Vakantie is toch het meest
bevredigend als je het hebt verdiend na hard werken wat mij betreft…
Reacties
Een reactie posten