"Human"

Mijn liefde woont vlakbij het strand. En mij maak je zielsgelukkig met een lange strandwandeling. Dus als het even kan zorg ik ervoor dat als ik daar ben ik ook even de tijd heb om in mijn eentje langs de zee te lopen. Hoofd leeg maken, bedenken wat is geweest, wat komen gaat en kijken naar de golven en alle mensen die daar ook aan het wandelen zijn. Er lopen best veel mensen alleen langs het strand. Ik vraag me dan altijd af waar zij zijn met hun gedachten. 

Afgelopen weekend was ik in de gelegenheid om twee lange strandwandelingen te maken en op zondag nog even te genieten van een ondergaande zon. Tijdens een van de wandelingen dacht ik aan wat er komende werkweek op het programma staat. Onder andere een tbs-zitting. Tbs (=terbeschikkingstelling) is een behandelmaatregel die de rechter op kan leggen aan mensen die zware delicten hebben gepleegd en lijden aan een psychiatrische ziekte of stoornis. Doordat deze stoornis hun gedrag in zekere mate beïnvloedt, worden ze door de rechter niet geheel of helemaal niet verantwoordelijk gehouden voor hun daden. De behandeling kan ambulant plaatsvinden (dus "op afspraak" vanuit een eigen woonomgeving) of intern in een tbs-kliniek. In dat laatste geval gaat het om tbs met dwangverpleging. De maatregel wordt in principe voor twee jaar opgelegd. Daarna kan de rechter de tbs verlengen met steeds 2 of 1 jaar.

Op een tbs-zitting gaat het om de verlengingen van de tbs. Een van de tbs-ers die ik op mijn zitting krijg heeft intussen al 8 jaar tbs erop zitten. En het advies is nu om dit weer met 2 jaar te verlengen. Een tbs-er keert namelijk pas terug in de maatschappij als de kans op terugval is verdwenen. En bij deze persoon is na 8 jaar nog niet veel vooruitgang geboekt. Hij vindt namelijk zelf dat hij niets mankeert en weigert dus elke vorm van behandeling of therapie. Maar de deskundigen om hem heen zien nog steeds grote risico's op herhaling van strafbaar gedrag als deze meneer niet behandeld wordt.

8 jaar... ik dacht daar dus over na toen ik alleen langs het strand liep. Het idee dat je al 8 jaar niet de vrijheid hebt om te bedenken dat je zin hebt om langs het strand te lopen en kunt gaan. 8 jaar... het klinkt zo uitzichtloos... zo triest... Maar de andere kant is dat dit mensen zijn die veroordeeld zijn voor zware delicten en dat ze, door hun stoornis, een gevaar kunnen zijn voor anderen. Zolang de behandelaars van mening zijn dat de kans op een terugval er is is het niet voor niets dat een tbs verlengd wordt. En soms is het zo dat iemand, ondanks behandeling, niet meer veilig kan terugkeren in de maatschappij. Dan kan iemand naar een longstay-afdeling van een tbs-kliniek worden over geplaatst. Op een dergelijke afdeling is er geen intensieve behandeling meer voor de stoornis. Het gaat dan om psychische en medische zorg en beveiliging. Uitzichtloos... maar helaas in sommige gevallen nodig om anderen te beschermen tegen de daden die deze mensen kunnen plegen...

Kijk en luister Rag 'n 'Bone Man - Human