"The Key, The Secret"

“Jij hebt de sleutel hè?” zei hij tegen me terwijl de deur achter hem dicht viel. “Ehm, nee grapjas, die heb jij! Jij bent toch van de sleutels? Dus doe maar niet zo grappig…” “Maar ik heb ze echt niet…” “Ehm… echt niet?” “Nope”… Daar stonden we dan… Op de eerste ochtend van ons korte verblijf op Ibiza met achter onze rug de dichte deur van ons vakantiepaleisje. Wij stonden buiten, de sleutels waren binnen.

We waren de avond ervoor laat aangekomen en hadden ons vergaapt aan de prachtige locatie inclusief uitzicht van ons onderkomen, waren de stad vast wat gaan verkennen en zouden nu met onze huurauto gaan toeren over het eiland… Maar er diende zich dus een behoorlijk probleem aan. We konden ons appartement niet meer in. De klok stond op 11:19u.

Ik belde met de eigenaar van het appartement in Nederland. Geen gehoor, vervolgens probeerden we Roy, zijn contactpersoon op het eiland. Hij nam gelukkig wel op maar kon pas rond 15u er zijn. Kortom, in plaats van een lange tocht over het eiland te maken moesten we een kortere trip plannen en bezochten de stranden en zoutvelden in de buurt. Ook geen straf overigens.

Om 15u waren we weer bij het appartement. Roy stond ons op te wachten met zijn sleutel. Maar wat bleek: de deur ging nog steeds niet open omdat we de sleutel aan de binnenkant van de deur in het slot hadden laten zitten. Niet slim, we stonden nog steeds buiten. Roy sloeg aan het bellen maar aangezien het siësta was kreeg hij niemand te pakken. Een buurman die toevallig thuis kwam wist een Spaanse sleutelkoning te bereiken. Het zou 15 tot 20 minuten duren voordat deze man er zou zijn. Roy vertrok en wij bleven wachten op onze "redder in nood".

De man verscheen zowaar binnen 20 minuten en keek bedenkelijk naar het slot, krabde wat op zijn hoofd en klapte vervolgens zijn doos met gereedschap open. Ik verwachtte dat hij met schroevendraaiers en boren aan de slag zou gaan, mogelijk een loper in zijn kistje had zitten maar ik had niet verwacht dat hij een stapel plastic kaartjes zou pakken en begon met het open flipperen van de deur…. Vol verbazing stond ik in een klein steegje in Ibiza-stad te kijken naar een sleutelkoning die “onze” voordeur open probeerde te krijgen met de aloude flippermethode.

Flipperen is het wegduwen van de dagschoot van een slot met een hard stuk plastic. Als je je deur niet op slot draait kan een inbreker dus op een eenvoudige manier bij je naar binnen. De politie waarschuwt hier ook voor en adviseert daarom ook altijd om je deur op het nachtslot te draaien maar ook om een anti-inbraakstrip te bevestigen. Nu komend weekend de wintertijd weer ingaat zal het niet lang duren tot het donkere dagen-offensief van de politie weer van start gaat. Omdat het eerder donker is kunnen inbrekers vaak makkelijker zien of er iemand thuis is als het huis nog helemaal donker is. Het einde van de middag of begin van de avond is het moment waarop woninginbrekers het meest toeslaan in de wintermaanden. De politie voert tijdens die maanden vaak samen met gemeenten actie waarin ze mensen erop proberen te wijzen dat je goed moet opletten als je je huis verlaat. Denk bijvoorbeeld aan tijdschakelaars op je lampen zodat er een lamp aangaat zodra het begint te schemeren. Maar zorg er dus ook voor dat je deuren goed beveiligd zijn tegen inbrekers en er goede sloten op zitten. Tijdens deze donkere dagen zie je ook vaak dat de politie extra surveilleert in woonwijken zodat de vermeende inbreker minder kans heeft om toe te slaan.

Dat flipperen op Ibiza lukte (helaas) niet. Er zat zo’n goed slot in de deur met veel ijzeren pinnen die in de sponning vielen zodat deze inbrekerstruc niet werkte. De slotenkoning moest uiteindelijk het slot uitboren en er een heel nieuw exemplaar inzetten. Na ongeveer een half uur konden wij weer naar binnen en nog geen 5 minuten later overhandigde hij ons vijf gloednieuwe bijpassende sleutels. De man vertrok en wij waren €180 armer…. We zijn de stad maar weer ingegaan en hebben een goed glas wijn genomen om snel deze toestand te vergeten. De dagen erna hebben we alsnog genoten van Ibiza. Met in de broekzak van mijn liefde een sleutel en voor de zekerheid ook een in mijn tas… En bij elke flauwe grap die hij in mijn richting trachtte te maken hoefde ik alleen maar het woord “sleutel” te zeggen om hem de mond te snoeren….:-)

Kijk en luister Urban Cookie Collective - The Key, The Secret

Reacties