Maar laat ik even bij het begin beginnen. Hoe zit dat nou ook alweer als we het hebben over een raadkamerzitting? Een raadkamerzitting is een besloten zitting waarbij drie rechters ("de raadkamer") beslissen of een verdachte langer vast moet blijven zitten in voorlopige hechtenis. Het is dus niet een zitting waar de feiten waar iemand van wordt verdacht helemaal behandeld worden en een straf geëist wordt. Het gaat puur om de gevangenhouding.
Per verdachte staat 10 minuten gereserveerd. Meestal heeft de verdachte er (bijna) twee weken in een huis van bewaring opzitten. Daartoe heeft de rechter-commissaris (rc) besloten bij de voorgeleiding. Bij de rc word je voorgeleid als je bent aangehouden door de politie en de officier van justitie (ovj) vindt dat je langer in voorarrest moet blijven dan de paar dagen dat je op het politiebureau hebt gezeten voor de eerste verhoren.
Zowel bij de rc als bij de raadkamer moet de ovj aantonen dat er goede redenen zijn om de verdachte langer vast te houden. Er moeten voldoende bewijsmiddelen zijn waaruit blijkt dat iemand terecht als verdachte wordt aangemerkt, de zogeheten ernstige bezwaren. En daarnaast moeten er gronden zijn om iemand langer vast te houden. Gronden voor voorlopige hechtenis zijn bijvoorbeeld:
* vluchtgevaar (iemand heeft geen vast woon- of verblijfadres adres in Nederland)
* het gevaar voor herhaling (iemand heeft al eerder dit soort feiten gepleegd)
* de rechtsorde is ernstig geschokt door het gepleegde feit en er staat een gevangenisstraf van 12 jaar of meer op
* er moet rekening mee gehouden worden dat de verdachte nog een keer een feit pleegt waar een gevangenisstraf van 6 jaar of meer op staat of een feit waardoor de gezondheid of veiligheid van personen in gevaar kan worden gebracht of er kan gevaar voor goederen ontstaan
* verdachte is niet langer dan 5 jaar geleden veroordeeld voor een bepaald soort feit (hieronder vallen bijvoorbeeld mishandeling, bedreiging, winkeldiefstal, verduistering, vernieling en heling)
* als er sprake is van bepaalde feiten die gepleegd zijn op een voor het publiek toegankelijke plaats (denk hier aan bijvoorbeeld openlijke geweldpleging, bedreiging, en mishandeling) of gericht zijn tegen mensen met een publieke taak (denk aan ambulancepersoneel, brandweermensen, politie) en de verdachte op een snelrechtzitting zal moeten komen. Dat is een zitting die binnen 17 dagen en 18 uur na aanhouding van de verdachte zal plaatsvinden en waarop wel alles behandeld wordt
* als het nodig is om de verdachte langer vast te houden omdat dat nodig is voor het achterhalen van de waarheid en je niet wilt dat de verdachte invloed gaat uitoefenen daarop zodra hij of zij vrijkomt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het beïnvloeden van getuigen of het weg maken van bewijsmateriaal.
Op een raadkamer wordt dus besproken of iemand langer vast moet blijven zitten. Besloten kan worden dat iemand 30, 60 of 90 dagen in het huis van bewaring moet blijven. De raadkamer kan ook beslissen om iemand vrij te laten omdat er te weinig ernstige bezwaren of gronden zijn. Dan wijzen de drie rechters de vordering van de ovj dus af. Maar ook is het mogelijk dat de raadkamer een verdachte schorst. Dan komt hij of zij op vrije voeten maar krijgt wel voorwaarden mee waaraan hij of zij zich moet houden tot aan de zitting waar zijn zaak inhoudelijk besproken gaat worden.
En zo kom ik terug bij het begin van mijn blog. De voorwaarden kun je namelijk onderverdelen in algemene en bijzondere voorwaarden. De algemene voorwaarde is dat de verdachte in die periode van de schorsing niet nieuwe strafbare feiten mag plegen. En de bijzondere voorwaarden zijn vaak dat hij of zij zich moet houden aan verplicht contact met de reclassering, of in het geval van minderjarigen met de begeleider van bureau jeugdzorg.
Deze verdachte op de raadkamerzitting had via zijn advocaat het verzoek ingediend om geschorst te worden. Hij had zich immers in het verleden steeds aan de afspraken gehouden met de reclassering, maar wat hij even vergat was dat hij een nieuw strafbaar feit had gepleegd. Hij had zich dus niet gehouden aan de algemene voorwaarde, was daarvoor weer opgepakt, zat weer vast en wilde nu weer naar buiten.
Ik kom ze vaker tegen, verdachten die in een schorsing lopen, keurig alle afspraken met hun begeleider nakomen maar intussen wel weer nieuwe strafbare feiten plegen. Afspraak is afspraak dus wat mij betreft; het gaat niet alleen om je houden aan de bijzondere voorwaarde maar ook aan de algemene voorwaarde. En als je dat niet doet is er maar één route....het opheffen van de schorsing en terug de cel in. Geen tijd meer om spelletjes te spelen... Afspraak is afspraak!
Kijk en luister Guru - No Time to Play
Reacties
Een reactie posten