"Pick up the Pieces"

Ik heb laatst Veilig Thuis gebeld. In mijn omgeving zijn kinderen het slachtoffer van een vechtscheiding waarbij vooral het gedrag van de moeder in mijn ogen totaal alle grenzen over gaat. En nu gebeurde er iets waardoor ik vond dat ik in actie moest komen. Het is een situatie waar ik zelf geen enkel belang bij heb, het gaat niet om familie of een andere relationele betrekking van me en juist daarom vond ik dat op z'n minst moest informeren bij Veilig Thuis of dit in hun ogen een zorgelijke situatie was en wat er aan te doen was.

Deze week is het de jaarlijkse Week tegen de Kindermishandeling. Jaarlijks groeien in Nederland bijna 119.000 kinderen op in onveilige gezinssituaties (Bron:www.weektegenkindermishandeling.nl). De veiligheid van kinderen is een belangrijke verantwoordelijkheid van ons allemaal. In de Jeugdwet is de officiële definitie van kindermishandeling vast gelegd. Kindermishandeling is "elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief op passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel". Kort gezegd hebben we het dan over mishandeling, verwaarlozing en seksueel misbruik. En die mishandeling kan zowel lichamelijk als geestelijk zijn. Kinderen die getuige zijn van geweld binnen het gezin zijn bijvoorbeeld ook slachtoffer van kindermishandeling.

Als kinderen verdachte zijn van een strafbaar feit en ze moeten bij de rechter komen worden de ouders ook altijd opgeroepen. Ouders zijn verplicht om mee te komen en moeten achterin de zittingszaal plaats nemen. Tijdens een zitting wordt hen ook gevraagd hoe ze vinden dat het met hun kind gaat. Ik word altijd verdrietig van ouders die gescheiden zijn en ver uit elkaar in de zaal gaan zitten. Bij ouders die elkaar negeren en in hun stilzwijgende gedrag nog eens extra benadrukken naar hun eigen kind en de andere aanwezigen dat ze elkaar niet kunnen luchten of zien, heb ik nog wel eens de neiging om ze te wijzen op de spanningen die ze samen veroorzaken bij hun kind.

Ik begrijp en herken het goed dat je in de eerste periode na een scheiding worstelt met heftige emoties en dat je in die fase niet meteen helemaal goed met je ex door een deur kan. Maar vrij snel moet toch tot je door dringen dat je daarmee je kind kan schaden en dat dat beslist niet de bedoeling kan en mag zijn. Kinderen groeien het liefst op in een gelukkig gezin met hun eigen vader en moeder. Zij zijn niet diegene die vragen om een scheiding van hun ouders en daardoor heen en weer moeten zeulen met spullen als ze afwisselend bij papa en mama verblijven. Als dat al moet hebben ze er baat bij als ouders zich zo snel mogelijk realiseren dat ze ondanks de scheiding nog wel samen het klusje moeten klaren dat "het opvoeden van de kinderen" heet.

Het geval waar ik voor belde betreft een stel dat al jaren uit elkaar is, waarbij telkens weer door moeder juridische procedures opgestart worden waarbij ze intussen advocaat nummer zoveel in de hand heeft genomen. Waar ze het geld vandaan haalt is een raadsel, de man heeft intussen geen cent meer te makken en zou graag zijn kinderen meer willen zien maar dat weigert ze, tenzij het haar goed uitkomt. De kinderen zitten overal midden in, mogen soms dagen geen contact hebben met vader en moeten continue tot in detail verantwoording afleggen over hoe ze hun tijd bij vader hebben doorgebracht. Op school gaat het niet altijd even fantastisch met ze. Het gaat allemaal nog veel verder maar de details zal ik je besparen. In ieder geval gebeurde er nu iets waardoor voor mij de maat echt vol was.

Ik kreeg een alleraardigste mevrouw aan de lijn bij Veilig Thuis. Ik heb haar anoniem verteld wat er speelde en kreeg inderdaad de bevestiging dat het klonk als een zeer zorgelijke situatie waarbij treffend werd gezegd dat alsmaar juridische procedures voeren geen enkele oplossing biedt. Ik snap niet dat je als ouder, ongeacht of het de vader of moeder is, niet inziet dat je samen de verantwoordelijkheid hebt om je kind op een gezonde manier groot te brengen. Dat je niet snapt dat er een moment komt dat je moet accepteren dat je gescheiden bent, dat je niet meer samen bent, dat je ieder een eigen weg gaat maar dat je nog wel samen er moet zijn voor je kind. Waarom blijf je langdurig vechten en mishandel je daarmee je kind? Want dat is wat er gebeurt, door te blijven vechten terwijl je kinderen hebt maak je je mogelijk schuldig aan kindermishandeling.

Dit jaar is het thema van de Week tegen de Kindermishandeling "Verbind voor het kind". Het thema is vooral gericht op mensen die door hun werk kindermishandeling kunnen signaleren. Doel is om hen er bewuster van te maken dat ze hun zorg om een kind moeten delen met anderen zodat de mishandeling effectief aangepakt kan worden. Daarin moeten ze uiteraard ook de ouders en het kind zelf betrekken maar ook ervoor zorgen dat ze andere professionals weten te vinden zodat ze kennis en ervaring kunnen delen en kunnen samenwerken om het voor een kind veiliger te maken.

Ik ben blij dat ik heb gebeld met Veilig Thuis. Ik kon geen melding doen omdat ik te ver weg stond van de mensen om wie het ging. Maar ik heb wel allemaal tips gekregen hoe ik met mensen die dichterbij staan erover in gesprek kan gaan, hoe ook deze mensen (desnoods anoniem) kunnen bellen voor informatie met Veilig Thuis en eventueel wel melding kunnen doen. En dat deze melding echt niet meteen leidt tot een invasie van allerlei hulpverlenende instanties die bovenop jou en je kinderen duiken. In het geval van een vechtscheiding kan Veilig Thuis de ouders gaan begeleiden in het contact dat zij onderling hebben. Ze kunnen hen helpen om dit contact weer te stabiliseren en om de situatie tot rust te laten komen. Bijvoorbeeld door met hen af te spreken dat ze de eerste tijd alleen maar via de mail met elkaar communiceren en daarbij hun contactpersoon van Veilig Thuis in de cc meenemen zodat die hen kan aanspreken op wat ze naar elkaar schrijven. Daarbij staan voor Veilig Thuis te allen tijden de belangen van het kind voorop.

Eigenlijk is het te bizar voor woorden dat je als volwassen mensen die begeleiding nodig zou hebben als het gaat om datgeen wat je in de meeste gevallen samen zo liefdevol ter wereld hebt gebracht, namelijk je kind. Helaas is het soms nodig, blijven mensen hangen in wrok en rancune. Zonde... het zou voor iedereen zoveel beter zijn als je verder gaat met je leven, veeg de scherven bij elkaar en maak er weer iets moois van. Er is genoeg om voor te leven, op z'n minst je kind!

Kijk en luister The Average White Band - Pick up the Pieces
Kijk en luister Candy Dulfer - Pick up the Pieces










Reacties