"Man in the Mirror"

En dan is het echt zover, mijn allerlaatste dag bij parket Amsterdam. Overmorgen geen uitzicht meer over het IJ maar uitzicht over de stad Utrecht. De stad waar ik ging wonen toen ik ging studeren en waar ik uiteindelijk mijn allereerste keer in toga als officier van justitie op een zitting stond. Het parket waar ik ben opgeleid tot officier en waar ik in 2003 weg ging om als RAIO (Rechterlijk Ambtenaar In Opleiding) mijn buitenstage in te gaan. 

Nu, bijna 15 jaar later, mag ik weer zaken gaan doen in de regio waar ik geboren ben, waar ik op de lagere school en middelbare school zat, waar ik voor het eerst naar feestjes ging, mijn eerste zoen kreeg, voor het eerst uitging, waar ik studeerde, de vader van mijn zoon leerde kennen, voor het eerst samenwoonde, trouwde (en weer scheidde). Een regio met heel veel herinneringen in het verleden maar ook hopelijk het maken van nieuwe herinneringen in de toekomst.

Toen ik eind jaren 90 aan de opleiding tot rechter en officier van justitie begon kwam een deel van mijn lichting rechtstreeks van de universiteit. Ik was 28, had een HBO-propadeuse Journalistiek, een afgeronde opleiding Communicatie aan de HEAO en een rechtenstudie achter de rug. Ik vond ook dat ik al wel wat levenservaring bij me had. Ik had, vond ik, al de nodige tegenslagen geïncasseerd in het leven waardoor ik niet meer totaal naïef en blue was. Het overlijden van mijn vader was daarvan het dieptepunt.

Maar toch vond ik het soms best ongemakkelijk om als jonge officier op een zitting te staan en bijvoorbeeld mannen van in de 50 aan te spreken op hun drankgebruik in het verkeer. Eigenlijk voelde ik me misschien pas echt zelfverzekerd straffen eisen na een periode werken buiten justitie, ontslag nemen en enkele jaren werken in de journalistiek, een bevalling en een scheiding.

De opleiding tot officier van justitie is in de loop der jaren drastisch gewijzigd. Vers van de universiteit komen en dan de opleiding in gaan tot rechter en officier is niet meer mogelijk. Eén van de vereisten is dat je (ruime) relevante juridische werkervaring hebt. Uiteraard moet je wel Nederlands recht hebben gestudeerd, met civiel effect (de basis die je toegang geeft tot de togaberoepen) en je moet goede kennis hebben van het straf(proces)recht op academisch niveau. Daarnaast is nog een aantal competenties van belang, zoals inlevingsvermogen, analytisch en oplossend vermogen, oordeelsvorming, overtuigingskracht en durf. Vooral inlevingsvermogen en oordeelsvorming zijn naar mijn idee eigenschappen die je vergaart met ouder worden. En natuurlijk zijn er uitzonderingen, zijn er personen die op jonge leeftijd al zoveel van het leven en de wereld gezien hebben dat ze uitstekende officieren zullen zijn. Overigens kun je vers van de universiteit nog zeker wel terecht bij het OM hoor, maar dan kom je in aanmerking voor een traineeship (zie www.om.nl/werk-stage/traineeship).

We hebben ze dus nodig op dit moment binnen het OM, mensen die officier van justitie willen worden. Die leiding willen geven aan het strafrechtelijk onderzoek en die de samenleving willen vertegenwoordigen op zitting. Mensen met een redelijke olifantenhuid want als er bij het OM iets fout gaat is dat vaak groot nieuws. En tegenwoordig uiten ook heel veel mensen hun mening op social media als ze het niet eens zijn met een strafeis of met de aanpak van een onderzoek. Kortom, we hebben mensen nodig die stevig in hun schoenen staan en graag willen bijdragen aan een veiligere samenleving. Want dat is waar wij voor zijn, voor het veiliger maken van de wereld waarin we leven. Kijk even in de spiegel of je jezelf in die rol ziet. En zo ja en dus geïnteresseerd? Kijk dan op www.om.nl Wie weet treffen we elkaar dan... met uitzicht over de stad Utrecht, al is het uitzicht over het IJ, de Maas en bij alle andere arrondissementsparketten ook heel prima!


Kijk en luister Michael Jackson - Man In The Mirror