"Not An Adict"

Dossiers: check, zittingsmap: check, pennen: check, toga: check, bef: check! Ok, klaar om te gaan... nog geen week op mijn nieuwe werkplek maar wel op weg naar mijn eerste zitting bij Parket Midden Nederland. Het OM zit niet in hetzelfde gebouw als de rechtbank maar in tegenstelling tot Amsterdam hoef ik hier alleen maar het plein tussen OM en rechtbank over te steken om de zittingszalen te bereiken. Er staat me een politierechterzitting te wachten met aardig wat verschillende zaken. 

Een deel van de verdachten komt niet opdagen. Jammer, ik had die 23-jarige jongen die verdacht werd van 8 winkeldiefstallen best toe willen spreken. 23 jaar, geen inkomen, geen woning, verslaafd en dus telkens maar weer op het dievenpad. Bij het lezen van het rapport van de reclassering hinkte ik op twee gedachten. Ik had enerzijds met hem te doen want het was geen domme jongen en hij had een prima opleiding afgerond. De drugs hadden hem duidelijk aan lager wal doen geraken. Maar anderzijds irriteerde het me dat hij geboden hulp niet accepteerde omdat hij niet wilde wonen in een woonvoorziening waar hij niet mocht blowen en zelf zijn drugsgebruik niet als een verslaving zag. Dus ik had hem graag uit willen leggen hoe ik tegen zijn situatie aankeek.

Zijn advocaat was er wel, ze hield een vlammend betoog over het feit dat hij eerdere werkstraffen had willen uitvoeren maar dat dat er niet van gekomen was omdat er nog geen werkstraf was ingepland. En hij was zijn ID kwijt dus dat gaf ook de nodige problemen met het zoeken van een woning en het aanvragen van een uitkering. Waar hij was op dit moment wist ze niet, dat baarde haar zorgen. Ik snapte haar zorgen wel, maar het kwijtraken van zijn ID was toch ook echt zijn eigen verantwoordelijkheid geweest. Wat mij betreft moesten we de zaak toch maar afhandelen. De kans dat hij binnenkort weer bij ons in beeld  komt is groot en dan zou hij met straffen voor deze feiten in ieder geval een tijdje binnen kunnen zitten. De jongeman werd veroordeeld door de politierechter tot 4 maanden gevangenisstraf. En ook werden eerder voorwaardelijke gevangenisstraffen ten uitvoer gelegd.

Niet alleen deze verdachte was aan lager wal geraakt door de drugs. De volgende zaak betrof een chronisch verslaafde 44-jarige vrouw die was veroordeeld voor winkeldiefstal tot een deels voorwaardelijke straf. De voorwaarde was dat ze zich moest houden aan aanwijzingen van de Reclassering. En dat hield in dat ze moest meewerken aan een plaatsing in een instelling voor maatschappelijke opvang. Maar precies dat was misgegaan toen ze tijdelijk, totdat er plaats was in de opvang in Utrecht, even buiten de stad moest verblijven.

De vrouw die op zitting verscheen zag er verzorgd uit. Ze zat intussen weer vast omdat ze weer onder invloed van drugs winkeldiefstallen was gaan plegen. Over de periode dat ze zich niet aan de afspraken had gehouden zei ze "het ging toen niet goed met me, nu wel, dat heb je vaak als je vast zit he?" Dat ze niet naar de opvang buiten de stad had gewild kwam omdat ze ineens een vriend kreeg en bij hem wilde zijn. Daar had ze nu alleen wel spijt van... Ze was intussen 25 jaar verslaafd, zwervend, geen structuur in haar bestaan en totaal geen veiligheid. "Ik moet iets gaan doen aan mijn verslaving en mijn kleptomanie. Ik wil altijd zo graag dingetjes meenemen in winkels" zei ze... Binnenkort moet ze zich op zitting verantwoorden voor andere winkeldiefstallen die ze gepleegd heeft. Ze liep op die zitting vooruit en zei nu al dat ze hoopte dat ze een ISD-maatregel opgelegd zou krijgen (ISD=Inrichting voor Stelselmatige Daders). Dat zou ervoor zorgen dat ze in ieder geval de komende twee jaar onder de pannen is.

Misschien was het goed geweest als de 23-jarige jongen in de zaal had gezeten toen de 44-jarige vrouw haar verhaal deed op zitting. Zou het een eye-opener zijn geweest? Zou hij beseft hebben dat dat zijn voorland was? Zou hij zich hebben gerealiseerd dat hij de verkeerde afslag aan het nemen was? En zij, zou ze echt nog haar leven een andere wending kunnen geven? Ik hoop het maar... en tel intussen maar mijn zegeningen met betrekking tot de kansen die ik heb gekregen en gegrepen, het gezin waarin ik ben opgegroeid en de situatie waarin ik mijn kind kan laten opgroeien. Nu maar hopen dat hij niet heel nieuwsgierig wordt naar drugs en andere verslavende middelen...

Kijk en luister K's Choice - Not An Addict


Reacties

  1. Zouden we in moeten passen als alternatieve straf. Lezen over / luisteren naar veel oudere verslaafden/verdachten. Als spiegel.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten