"Love Will Conquer All"

Toen ik vorig jaar december schreef dat ik al 9 maanden voornamelijk thuis aan het werken was had ik ergens het gevoel dat het einde daarvan wel in zicht kwam. Het besef dat we over een paar maanden al twee jaar worstelen met Covid-19 is vreemd. Ik heb nog nooit zoveel stokken in mijn neus gehad als in 2021. Ik wist niet hoe snel ik een afspraak moest maken om gevaccineerd te kunnen worden. Het voelde alsof ik daarmee mijn vrijheid terug kon krijgen. Alsof mensen omhelzen bij het ontmoeten en afscheid nemen weer binnen bereik kwam. 

Maar ook in 2021 bereidde ik vrijwel al mijn zittingen voor vanuit huis. En ondanks het feit dat we nu weer in een harde lock-down terecht zijn gekomen, kijk ik terug op een jaar met een paar mooie hoogtepunten. Het belangrijkste hoogtepunt? Mijn zoon die slaagde voor zijn eindexamen. De vlag uit! Zijn vader, zijn vriendinnetje, hij en ik zaten gezamenlijk in spanning het verlossende telefoontje af te wachten. Het duurde en het duurde... maar wat een feest toen zijn mentor belde en het goede nieuws bracht.

Nog een hoogtepunt: het verschijnen van mijn boek Familiezaken. Helaas kwam het uit in de periode dat de boekwinkels dicht waren vanwege corona. Toch kreeg ik de kans om bij verschillende media te mogen vertellen over mijn boek. Ik schoof aan op TV bij Goedemorgen NL van WNL, bij Spijkers met Koppen op radio 2, bij Met het oog op morgen op radio 1, op de radio bij RTV Utrecht, en werd geïnterviewd door verschillende kranten. En recent mocht ik nog bij Johnny de Mol jr aanschuiven in HLF8 om te praten over mijn werk en boek.

Het hoogtepunt in mijn werk is eigenlijk meteen een te lang slepend dieptepunt. Als coördinerend zedenofficier worstel ik, samen met de zedenpolitie met de stapel zaken die op de planken ligt. Er zijn simpelweg te weinig zedenrechercheurs voor het aantal zaken dat er ligt en binnenkomt. Er is geld beschikbaar gesteld vanuit Den Haag, maar voordat je nieuwe mensen hebt opgeleid tot zedenrechercheur ben je ook weer een tijd verder. Daarnaast vindt niet iedereen het even aantrekkelijk om zedenzaken te doen. Geconfronteerd worden met slachtoffers van seksueel misbruik van alle leeftijden, beelden moeten bekijken om te checken of er sprake is van kinderpornografische afbeeldingen, dat kan dusdanig indringend zijn dat er meer vacatures zijn dan mensen die dit werk willen doen. 

Wat is er dan een hoogtepunt? Dat er een team van zo'n 30 rechercheurs in september voor een flinke periode is vrijgemaakt om aan de slag te gaan met de stapel zaken waar maar niet aan toe werd gekomen. Stapels die groeiden. Zaken waarover in de media door verschillende advocaten en journalisten terecht aan de bel werd getrokken. Soms helpt het als anderen ook aandacht voor dit probleem vragen. Hoe meer mensen dit op de agenda zetten, hoe duidelijker het wordt in Den Haag dat er geld moet komen.

Den Haag... we hebben maanden gewacht op een nieuw kabinet. Het is er nog niet, maar wel een regeerakkoord waarin oplopend structureel €1 miljard euro wordt gereserveerd voor het versterken van veiligheid. Er worden verschillende doelen genoemd, onder andere het tegengaan van ondermijning en het versterken van de politieorganisatie, de preventie-aanpak, de inlichtingendiensten en de gehele justitiële keten (dus ook voor de advocatuur). Ik hoop dat we er zijn met meer geld, ik hoop niet dat er bij een volgend kabinet weer bedacht wordt dat er bezuinigd moet worden, want hoe structureel is structureel? Tegelijkertijd borrelt ook de vraag bij me op dat heel veel geld belangrijk is, maar dat we dan ook nog de mensen moeten hebben om al dat werk te gaan doen. Waar halen we die vandaan?  

2022 is in aantocht... ik hoop dat we op het gebied van zedenzaken door kunnen gaan met die inhaalslag, dat er voor al die mensen die al lange tijd geleden aangifte hebben gedaan omdat ze verkracht zijn, slachtoffer zijn geworden van ontucht, of gechanteerd worden met naaktfoto's of filmpjes, een einde komt aan het wachten tot hun zaak wordt opgepakt. Het is zo begrijpelijk dat deze mensen geen enkel begrip meer hebben voor de tijd die maar voort duurt terwijl er in hun ogen niets gebeurt met hun aangifte. En ik weet dat er keihard gewerkt wordt door de zedenrechercheurs... maar zolang je eigen zaak niet aan de beurt komt heb je daar geen boodschap aan. 

Eigenlijk zou ik nog iets anders hopen en wensen voor 2022... namelijk dat er veel minder zedenzaken bij komen. Dat mensen respect hebben voor elkaars lichamelijke integriteit. Dat nee nee is, dat eigen lustgevoelens niet allesoverheersend zijn waardoor er geen rekening wordt gehouden met de grenzen van anderen. Dat je niet uit frustratie, omdat iemand de relatie verbreekt, de filmpjes en foto's die je elkaar in een geile bui hebt gestuurd toen alles nog ok was, gaat misbruiken. Dat je die verwijdert of voor jezelf houdt maar niet openbaar maakt of iemand ermee gaat chanteren. Dat iedereen dus gewoon lief is voor elkaar, lief bij elkaar blijft, maar ook liefdevol uit elkaar gaat als het niet meer matcht. "Don't cry because it's over, smile because it happened", aldus dr Suess.

Dat brengt me overigens bij nog een persoonlijk hoogtepunt in 2022. De liefde... ik tel mijn zegeningen met mijn zoon, mijn geliefde, zijn kinderen, onze vrienden en familie. We vierden een 50-jarig huwelijk, mijn 50e verjaardag, een 80e verjaardag, op de laatste dag van dit jaar nog een 90e verjaardag en genoten en genieten binnen alle regels van fijne trips in binnen- en buitenland! We hadden gezellige etentjes en mooie borrels (om het leven te vieren) in kleine gezelschappen, en uit eten of op het terras zitten leek ineens extra bijzonder. En nu boosteren we samen 2022 in... Tegen de liefde kan Covid-19 niet op... De liefde overwint alles!:-)

Kijk en luister Lionel Richie - Love Will Conquer All